نویسنده: محمّدمهدی تهرانچی

سیر و سلوک در مسلک عرفا راهی برای ایجاد تغییر و دگرگونی است. سیری بطئی و تدریجی که سرانجام به تصفیه، تزکیه و تحول درونی می‌انجامد. این دستاورد به سخت‌کوشی و مراعات نظم و ترتیب نیاز دارد، زیرا یک حرکت عارفانه به سوی خودآگاهی است. این طریقی است که مریدان و طالبان را به سوی حقیقت و وارستگی سوق می‌دهد و موجب می‌شود که بشر از زنجیرها و قید و بندهای مادی رهایی یابد.
در این طی طریق، روح متعالی می‌گردد و باطن سالک از انوار الهی و معنوی روشن می‌شود و روش زندگی نوینی را به انسان مؤمن اعطا می‌نماید. سیروسلوک در عرفان اسلامی یکی از مظاهر بزرگ خداشناسی است.