غزل : عاشق بی سامان

ما نسلِ عاشق های بی سامان ناکامیم
افسانه های سوزناک بی سرانجامیم 

هر لحظه را یک عمر می میریم و از آغاز 
در انتظار رد شدن از خط فرجامیم 

ما را نترسانید از کشتارگاه خود 
ما را که یک عمر است در میدان اعدامیم 

ما نسل خون، نسل شکستن، نسل پاشیدن 
ما نسل بی دیروز و بی فردای بی نامیم 

آن ها که ما را پرورش دادند می ترسند 
از ما که قالب خوردگانِ رام و آرامیم

#

ما رام و آرامیم، آری رام و آرامیم 
ما ظاهرا رامیم، آری ظاهرا رامیم

#امید_نقوی